Hallo, ik ben Esther de Graaf. Ik hou van avonturen beleven, verhalen vertellen, mensen meenemen op reis. Of dat nu in de tastbare wereld is, of de innerlijke wereld. Ze zijn beide gelaagd, kleurrijk, vol beweging en het waard om nieuwsgierig naar te zijn, verder te verkennen, door rond te struinen en je te laten verwonderen.
Dus dat is wat ik ga doen. Ik ga jullie meenemen op mijn avontuur. Mijn zoektocht naar wat hoogbegaafdheid betekent en zou kunnen betekenen. Een zoektocht die regelmatig wordt bewandeld door de wereld der boeken, als hulpmiddel voor innerlijke ontdekkingsreizen en zoektochten in de wereld daarbuiten. Vol (ver)dwaaltochten, geworstel met irritante obstakels en onwetendheid, van mezelf èn anderen, en verrassende nieuwe inzichten en blije mogelijkheden. Kerningrediënten; oneindige nieuwsgierigheid naar wat mogelijk is of mogelijk zou kunnen zijn, hoopvol verlangen en een eindeloos doorzettingsvermogen, die soms toch ook stiekem twijfelt. Maar dan leunen we gewoon op de andere twee en een snufje vertrouwen.
Ik hoop dat je plezier zult beleven aan mijn verhalen, er stukjes herkenning van je eigen verhaal in tegen komt. En dat je nieuwsgierig en enthousiast wordt om je eigen reizen te gaan ondernemen en de antwoorden te zoeken die voor jou goed voelen.

Hoe het begon…
Negen jaar geleden kwam ik erachter dat ik hoogbegaafd was, ik was toen 30 jaar. Ik ben altijd al nieuwsgierig geweest naar mijn IQ, maar ik wilde vooral verifiëren dat ik niet ‘Dom’ was. Deze term is regelmatig langs gekomen gedurende mijn jeugd en jongvolwassen leven, wat me veel verdriet deed en onzeker maakte. Maar mijn intuïtie vertelde me iets anders. Ik wist niet welke waarheid te vertrouwen. Dus werd het tijd mijn eigen antwoorden te gaan vinden. Een IQ-test leek me een goede objectieve graadmeter.
Het precieze getal vond ik niet interessant, ik hoopte slechts dat ik een gemiddeld IQ zou hebben. De uitslag was echter zo ver buiten, enerzijds mijn verwachtingen en anderzijds mijn hoop, dat ik deze niet goed als bij mij passende waarheid kon verwerken. Ik heb zelfs gebeld met de testorganisatie om te controleren of er niet per ongeluk een fout was gemaakt. Maar nee, deze uitslag ging toch echt over mij. Het voelde als waardevolle informatie, maar op dat moment wist ik niet goed wat ik daar verder mee moest. Ik herkende me niet in het heersende beeld en de voorbeelden van mensen met een hoog IQ of bovengemiddelde intelligentie. Ja, wiskunde ging me op school gemakkelijk af, maar ik verzon zelf geen ingewikkelde formules. Ik ben veel liever aan het dromen, creëren, buitenspelen, (ver)dwalen, met dieren bezig, of op avontuur. Ik zag niet hoe ik met deze eigenschappen hoogbegaafd zou kunnen zijn. Na een tijdje heb ik de uitslag opgeborgen. Het was goed zo.

Enkele jaren later ontmoette ik een jonge vrouw waar ik het goed mee kon vinden en altijd heerlijke gesprekken mee had waar we alle twee blij van werden. We zagen elkaar sporadisch in een clubje (aspirant) schrijvers en hadden ongeveer dezelfde leeftijd, maar een totaal verschillend leven. Wel bleek ook zij hoogbegaafd te zijn.
Door haar vriendelijke karakter, de waardering die ik voelde voor haar als mens en de vele overeenkomsten in onze manier van denken, ervaren, kijken, waarderen en praten, begon er bij mij van binnen, zonder dat ik het doorhad, een rust en verwerking te ontstaan van het feit dat ik hoogbegaafd ben.
Toen ik haar een keer tijdens het doen van mijn zaterdagboodschappen, tegenkwam, zei ze me enthousiast dat ik natuurlijk al heel veel over hoogbegaafdheid had gelezen en opgezocht. Ik keek haar verbouwereerd aan; “Uhm, nee, niet echt?” Ik had dat nooit overwogen. Het was simpelweg niet bij me opgekomen.

Vlak na ons gesprek liep ik door naar de bibliotheek, waar ik oorspronkelijk naar onderweg was geweest. Ik ben een echte Boekenwurm.
Tijdens mijn zwerftocht die middag langs de boekstellingen, sloeg ik geheel tegen mijn gewoonte, de boekhoek met kennis- en zelfontwikkelingsboeken in. Een hoek waar ik nooit kwam. En daar stond, op display, een boek met een diep petrol blauwe kleur en de titel ‘Hartstikke Hoogbegaafd!’. Ik bleef er een tijdje naar staan kijken, … even niet goed wetend wat ik hiervan moest denken. Twijfelend of ik me door deze deur zou wagen.…, voor ik ‘m van de stelling pakte en doorbladerde. “Hm, fijne opmaak. Het staat me niet tegen.” En met enige zelfspot en waardering voor de humor van de toevalligheden des levens, legde ik het boek op mijn stapel al verzamelde boeken, en nam het mee.

Dit is het begin van mijn zoektocht, mijn avontuur, naar wat hoogbegaafdheid is, hoe het er bij mij uit ziet, wat het voor mij betekent of zou kunnen gaan betekenen. Tijdens mijn avontuur heb ik boeken gelezen, films en series gekeken, workshops en meetings bijgewoond en andere hb-ers ontmoet. Maar ik ben vooral op avontuur gegaan in mezelf en met mezelf. Dingen uitproberend, volledig in de war zijnd, struikelend of in een stroomversnelling. Maar saai was het nooit. Of beter gezegd, is het nooit, want ik leer en ontdek nog steeds. Ik vind het een cadeautje, eentje die ik nog steeds aan het uitpakken ben. En ik hoop jullie mee te nemen op dit avontuur. Te inspireren om je eigen avontuur aan te gaan, in jezelf, met jezelf en in de wereld. Tastend voortbewegend omdat je je indrukken niet herkent, of zoveel mogelijkheden ziet, dat het je verstilt en je niet meer weet welke route in te slaan, terwijl de wereld om je heen blijft voortbewegen, alsof het allemaal doodeenvoudig en vanzelfsprekend is. Een stimulans om je kleuren te ontplooien en met waardering en warmte naar al je eigenschappen te kijken. Te gaan vertrouwen in je mogelijkheden.

Ik ga jullie meenemen in de boeken die ik tijdens dit avontuur gelezen heb, of nog ga lezen. En hoop dat jullie daar net zoveel plezier aan zullen beleven als ik dat heb. Op zoek naar herkenning en ontplooiing.

Veel leesplezier!

________________________________________

Esther de Graaf is schrijfster en zal de komende tijd af en toe een recensie plaatsen over boeken die gaan over hoogbegaafdheid. Hieronder staan de recensies die zij voor HB-trainingen geschreven heeft:

>>>Recensie van “Hartstikke Hoogbegaafd! Praktische gids voor kinderen én ouders.”

>>>Recensie van “Hoogsensitief leven is zo slecht nog niet.”

>>>Blog: De supermarkt als speeltuin: Beleven

>>>Blog: De supermarkt als speeltuin: Avonturieren