“Hoogsensitief leven is zo slecht nog niet” door Jelma Norbruis.

Eerst een korte, pragmatische recensie voor de snelle scanner. Wil je meer lezen, lees dan het reisverhaal daaronder.

Bijzondere eigenschap: Visueel boekje over hoogsensitiviteit. Dmv illustraties en stripjes deelt Jelma Norbruis situaties en tips uit haar eigen dagelijkse leven en ervaringen met hoogsensitiviteit. Open, eerlijk en vriendelijk, spontaniteit met een sprankje ondeugendheid.

Interessant: Er is ook een tweede deel. ‘Hoogsensitief leven, wanneer de wereld je soms te veel is.’  Dit boekje gaat verder met werk & sociaal gerelateerde situaties en levert net zoveel herkenning en gegrinnik op. De strips & tips worden deze keer afgewisseld met tekstuele pagina’s en enkele korte interviews met andere zelfstandig ondernemers over hun ervaringen en omgang met hun hoogsensitiviteit.

______________________________________________

Reisverhaal ‘Hoogsensitief Leven is zo slecht nog niet’

‘Hoogsensitief leven is zo slecht nog niet’ van Jelma Norbruis is een klein boekje dat vooral communiceert dmv illustraties, aangevuld met korte stukjes tekst. Hierdoor is het een laagdrempelige, visuele introductie op het onderwerp hoogsensitiviteit. Verwacht geen diepe, gelaagde, informatieve kennisoverdracht. Daar is dit boekje niet voor bedoeld. Wel een uitwisseling van de kleine, grote dingen waar we als hsp-er en dus ook als hb-er in het dagelijkse sociaal en praktisch functioneren wel eens tegenaan kunnen lopen. Jelma is een, voor mij, lokale onderneemster die regelmatig tekeningen maakt over hsp gerelateerde situaties en ervaringen in haar eigen leven. Ze postte deze op haar instagram account, wat uiteindelijk resulteerde in dit eerste, kleine boekje ‘Hoogsensitief leven is zo slecht nog niet.’

Ff niet zo moeilijk doen
Het boekje vond spontaan zijn weg naar mijn leven. Een bevriende PMT-therapeute wees me op dit boekje. Ze overwoog om het te gaan gebruiken als hulpmiddel in haar praktijk, maar omdat ze zelf niet hoogsensitief is, was ze benieuwd of ik mezelf erin zou herkennen.
Heerlijk als dat soort dingen gebeuren. Als je een vraagstuk of nog niet vorm gegeven wens hebt en het leven spontaan een passend puzzelstukje voor je neus deponeert. “Kijk hier ben ik, kijk eens naar mij. Je wist het niet, maar ik ben precies wat je zoekt. Niet een obstakelige kei op je pad, maar een kleurrijk kiezeltje om te bewonderen en in al mijn schakeringen te bevoelen en te bekijken.”
Het mooie was, dat ik toentertijd zelf net een beetje klaar was met lezen over hb en hsp. Weer pagina’s met tekst verwerken. Pff, tegenzin was de juiste beschrijving. En toen kwam dit boekje langs! Het zag er vriendelijk uit, met zachte knuffelbare kleuren en na ‘m kort doorgebladerd te hebben, zag ik dat het gevuld was met plaatjes. Plaatjes! Wat heerlijk! Ik ben dol op plaatjes, dol op stripjes. Ik vond het nu al leuk, wat een goede vondst.
Thuis ben ik er eens lekker voor gaan zitten en met aandacht de verschillende illustraties en stripjes gaan bekijken. De inhoud bleek een mooie verrassing, een sprankje ondeugendheid die ruimte en ontspanning gaf in mijn hoofd. Naast dat er allerlei herkenbare situaties voorbij komen, is de wijze waarop ze het uitbeeldt verademend. Het is open en eerlijk, maar met een leuke dosis zelfspot en humor, waardoor ik regelmatig met een grijns of gegrinnik doorbladerde naar de volgende situatie. Het is herkenbaar, maar zonder veroordelend te zijn of de soms lastige of moeilijk uit te leggen elementen en gevolgen die kunnen komen kijken bij hsp zijn, onder het tapijt te schuiven. Ze zijn er gewoon. Een mindset waar ik me bij thuis voel.

Zowel voor binnen als buiten
Nadat ik uit gegrinnikt was, deed dit boekje ook een paar andere mooie dingen.
Doordat het vooral beeld is en weinig tekst, begin ik te associëren. Vanzelf gaat mijn geheugen op reis naar soortgelijke situaties, om opnieuw te proeven en te voelen aan hoe dat voor mij is. Of dat nu is omdat het gewoon fijn is om het nog eens ten volle, met al mijn zintuigen te beleven, of omdat ik me er bewust van word dat dit een element is waarbij ik nog zoekende ben. Zonder eisen, zonder oordeel (nou ja, soms wel, maar ik banjer het best zonder ;-)), zien en ervaren van alle schakeringen, struinend door de vele innerlijke belevingslagen. Me nieuwsgierig laten meedrijven naar waar de stromingen van mijn gevoel me brengen. Geen idee waar ik terecht ga komen. Er op vertrouwend dat ze me zullen brengen waar nieuwe inzichten te vinden zijn. Hersens en ratio hebben hier niets te zeggen. De routebepaling ligt volledig in handen van gevoel en intuïtie.

Maar naast deze reis in je binnenwereld in samenspel met je zintuigen, één die gaat over zelfacceptatie en zelfkennis, is er ook een potentiële rol voor dit boekje weggelegd voor connectie, inzicht en begrip naar de buitenwereld toe. Want als er iets is waar we als hsp-ers vaak over struikelen dan zijn het andere mensen en alles wat daarbij kan komen kijken. Ieder van ons kent wel mensen die het allemaal maar onzin vinden of zweverig gedoe, in de familie, op het werk. Of juist mensen die wel geïnteresseerd zijn, maar hoe leg je het uit?

Dit is een perfect boekje om daarbij te helpen. Laat het spontaan ergens rondslingeren. Thuis op de eettafel als er familie of vrienden op bezoek komen, op een plankje in het toilet, in de kantine of op je bureau op kantoor. Op een plek waar mensen het zo even kunnen pakken, door kunnen bladeren en snel weer weg kunnen leggen als ze zich betrapt voelen. 😉
Doordat het plaatjes zijn zal wat ze opgevallen is beter en langer blijven hangen en vergroot het de kans dat ze er over na blijven denken en er later bij je op terug zullen komen. Juist door de korte, snelle, met een knipoog vorm gegeven tekeningen, is het makkelijk om met elkaar te delen of met elkaar over in gesprek te gaan. Een: “Is dat echt zo bij jou?”, een: “Oh, nou snap ik waarom je dat doet”, of een: “Ik heb dat ook, hoe is dat bij jou?”, zie ik zo maar spontaan gebeuren.

Een begin
Maar, ik heb ook een kanttekening. De momenten van beeldende herkenning maken me weliswaar blij, maar de illustraties blijven vooralsnog hangen in de oppervlakkige elementen van hsp. Daarnaast zijn ze soms aangegaan vanuit het perspectief en de (voor)oordelen van hoe de rest van de wereld elementen van hsp ziet en interpreteert. De eigenschap die het zo geschikt maakt als gespreksstarter, zorgt daarom soms ook voor een wat jeukend, onbestemd gevoel van onvoldaanheid voor mij als hsp-er zelf. Ik mis de gelaagdheid van onze belevingswereld en de mooie, waardevolle elementen van hoogsensitief zijn.
Het gaat vaak over de dingen die Jelma als lastig, verwarrend of (te) intens ervaart en hoe ze daarmee omgaat. Maar daar waar mensen voor mij vaak veel te luid en soms verbijsterend zijn in de emoties en drijfveren die ze uitstralen en hun omgeving in slingeren, is mijn connectie naar mezelf, naar dieren en de natuur vlakbij. Het is het zintuig waarmee ik kleuren en beweging zie, waarmee ik bijzondere dingen mag ervaren. Het is ook het zintuig wat me levensplezier en energie geeft en me helpt te landen in mezelf. Het is verbonden met mijn hart en doet me waarde, vertrouwen en liefde voor mezelf voelen. De eigenschappen die de wereld soms te veel maken, zijn ook de eigenschappen die magie met zich meebrengen. Dit is lastig uit te leggen aan je omgeving, want zij voelen en ervaren dit niet, of zien alleen maar kwetsbaarheid.

Jelma laat aan het begin van haar boekje weten dat ze háár ervaringen deelt. En natuurlijk kan ze  niet meer delen dan ze zelf heeft beleefd en ervaren in haar wereld en leven tot nu toe. Toch zie ik in de diepe gelaagdheid, warmte, speelsheid, liefde en magie van onze wereldbeleving nog zoveel meer potentiële mogelijkheden om in stripjesvorm weer te geven en te delen met de buitenwereld. Ik hoop dat Jelma ook daarvoor ruimte gaat maken. Dat ze in haar toekomstige boekjes nog meer durf vertoont in wat ze met haar tekeningen met ons deelt  Ook al is het spannend en kwetsbaar. Juist daarom. 😉

Al met al is ‘Hoogsensitief leven is zo slecht nog niet’ een leuk boekje om door te bladeren en eens lekker om en met jezelf te grinniken, om herkenning en herinneringen op te halen en de buitenwereld vriendelijk op bezoek uit te nodigen.
Hoe je dit boekje ook inzet, het is in ieder geval een lekkere binnenkomer. 😀

Veel plezier met plaatjes kijken!
Esther de Graaf, schrijfster

Ps. In het tweede boekje van Jelma Norbruis, ‘Hoogsensitief leven, wanneer de wereld je soms te veel is’ bevindt zich een stripje over blij naar de supermarkt gaan en verdrietig thuiskomen met de emoties van de caissière. Dit leverde bij mij een golf aan associaties op over mijn eigen supermarktbeleving en wat een bron van inspiratie voor hilarische, hsp relateerbare en voor de buitenwereld zeer verklarende stripjes dit zou kunnen opleveren over hoe je als hsp-er daar je weg doorheen moet zien te vinden. Zin in supermarkt avonturieren? Lees dan verder in mijn blogs ‘De Supermarkt als Speeltuin; Beleven’ & ‘De Supermarkt als Speeltuin; Avonturieren’.

Ik hou van avonturen beleven, verhalen vertellen, mensen meenemen op reis. Of dat nu in de tastbare wereld is, of de innerlijke wereld. Ze zijn beide gelaagd, kleurrijk, vol beweging en het waard om door rond te struinen en je te laten verwonderen.
Mijn (ver)dwaaltochten loop ik tegemoet met oneindige nieuwsgierigheid naar wat mogelijk is of mogelijk zou kunnen zijn, hoopvol verlangen en een eindeloos doorzettingsvermogen, die soms toch ook stiekem twijfelt. Ik hoop dat mijn verhalen je zin geven om je eigen avonturen te gaan beleven en de antwoorden te zoeken die voor jou goed voelen.

Lees meer over Esther de Graaf in haar introductieblog Het begin van een nieuwe Reis. Daaronder vind je ook een lijst met links naar de andere door haar geschreven boekenreisrecensies en blogs